Ο Σταμάτης Κραουνάκης ανάβει τα φώτα πορείας και κατευθύνεται προς το Σύνταγμα, εκεί που η καρδιά της Ελλάδας χτυπά δυνατά .
Η κραυγή των αγανακτισμένων πολιτών γίνεται τραγούδι , μηνύματα σε ένα λευκο χαρτόνι , όνειρα δακρυσμένα που πρέπει να πάρουν μορφή. Δεν μπορείς να κλείσεις τα αυτιά σου ούτε να προσπεράσεις ακόμη και οι στίχοι του Λοίζου από το χθές φανταζούν σήμερα προφητικοί " Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά . Όλο και κάποιος έχει κάτι να σου πεί ανθρώπινες ιστορίες που πλυμμηρίζουν τα μάτια σου δάκρυα, γίνεσαι ένα μαζι΄τους . Έτσι και ο Κραουνάκης διάβασε τις ιστορίες τους πάνω στα χαρτόνια , δάκρυσε και έγραψε για εμάς, για εσάς τους αγανακτισμένους ήρωες της καθημερινότητας που αγωνιζεστε στις πλατείες για ένα αύριο πιο χαμογελαστό, πιο φωτεινό, πιο πολύχρωμο.Ο Κραουνάκης χτυπά την "κατσαρόλα" και ο Δημήτρης Μητροπάνος , ευαίσθητη ψυχή και φωνή δίνει το σύνθημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου